ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ, ΕΠΑΝΑΠΑΥΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΤΗΤΑ;
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ, ΕΠΑΝΑΠΑΥΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΤΗΤΑ; -ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Με γενικό θέμα «Αλλάζει ο άνθρωπος; Αλλάζουμε στην οικογένεια; Αλλάζουμε την οικογένεια;» ξεκίνησαν το απόγευμα του Σαββάτου 12 Οκτωβρίου 2019 στην «Γωνιά» οι συνάξεις του κύκλου γονέων και νέων ζευγαριών της Ενορίας Αγίων Πάντων πόλεως. Αφορμή για τις συναντήσεις είναι κείμενα από το τελευταίο βιβλίο του ψυχιάτρου και οικογενειακού θεραπευτή Δημήτρη Καραγιάννη με τίτλο: « Αλλάζει ο άνθρωπος;»
Η πρώτη σύναξη είχε ως θέμα της το «Αλλάζει ο άνθρωπος; Η αλλαγή στο εδώ και τώρα». Επισημάνθηκε ότι η ζωή μας είναι μία πρόκληση για συνεχή αλλαγή σε τρία επίπεδα: αναφορικά με την προσωπική εμφάνισή μας, διότι κάθε μέρα αλλάζουμε ρούχα, χτένισμα, εμφάνιση, προκειμένου να μην αισθανόμαστε μονοτονία. Το δεύτερο επίπεδο έχει να κάνει με τις συνήθειες της ζωής μας, τόσο της προσωπικής, όσο και της οικογενειακής, αλλά και της επαγγελματικής. Εκεί συνήθως επικρατεί η ρουτίνα, η επανάληψη, η οποία γεννά μία κανονικότητα που μας οδηγεί σέ ένα αίσθημα ασφάλειας, αλλά μπορεί να μας καταστήσει και προβλέψιμους και βαρετούς. Το τρίτο επίπεδο έχει να κάνει με τον εαυτό μας. Εκεί υπάρχει μεγάλη δυσκολία τόσο σε ό,τι αφορά στην αυτοκριτική, καθώς η εποχή μας μάς λέει ότι δεν φταίμε εμείς αλλά οι άλλοι, όσο και σε ό,τι αφορά στον εντοπισμό των παθών, των δυσκολιών του χαρακτήρα μας, όπως επίσης και της ανάγκης να κάνουμε κάποια βήματα για να βελτιώσουμε, να αλλάξουμε, να μεταμορφώσουμε τα πάθη και τις ιδιοτροπίες μας.
Στη σχέση του ζευγαριού επικρατεί εύκολα η προβλεψιμότητα, καθώς ο ένας θεωρεί δεδομένο τον άλλον. Ταυτόχρονα, οι αλλαγές στην ρουτίνα της οικογενειακής καθημερινότητας έχουν εξάρτηση και από το πρόγραμμα των παιδιών, όπως επίσης και από το πρόγραμμα εργασίας του καθενός. Δε είναι το δύσκολο τα χρήματα. Μία βόλτα, η επικοινωνία, η καλή διάθεση, η απόφαση για ένα μικρό ταξίδι δεν κοστίζουν, όσο η επιθυμία να αλλάξει η πορεία. Τη ίδια στιγμή η απουσία εκπλήξεων φέρνει την συνήθεια επικεφαλής στην ζωή. Χρειάζεται λοιπόν κινητοποίηση, αίσθημα ότι η αγάπη δεν κολλά στην βεβαιότητα ότι έχεις τον άλλον, αλλά καλείται να βγει σε μικρές μα όμορφες περιπέτειες!
Η έξοδος από την προβλεψιμότητα πάντως θέλει να γίνει έγκαιρα. Αν η σχέση έχει φθαρεί, τότε ακόμη και η ριζική απόπειρα αλλαγής δεν θεωρείται ειλικρινής και αποβαίνει αναποτελεσματική. Γι’ αυτό και η αγάπη δεν είναι επανάπαυση!
Η μεγαλύτερη δυσκολία έγκειται στην αυτοκριτική μας. Εδώ η βοήθεια της πίστης και της πνευματικότητας είναι μεγάλη, καθώς ο καθένας μας χρειάζεται να σκάψει βαθιά στον εαυτό του, να πάψει να βλέπει τη ζωή του στο πρίσμα του εγωκεντρισμού, αλλά στην προοπτική της αγάπης που μας κάνει να νικούμε τον εαυτό μας. Τα πάθη μας δικαιολογούνται από τους καιρούς μας. Όμως εμείς καλούμαστε να τα δούμε ως αμαρτίες, δηλαδή ως χωρισμό μας από τον Θεό και τον συνάνθρωπό μας, ο οποίος πρωτίστως έγκειται στο πρόσωπο του συζύγου/της συζύγου. Επομένως, ο πνευματικός μας αγώνας, η μετάνοια, η θέαση των λαθών μας και των αδυναμιών μας και η απόφασή μας για αλλαγή είναι προϋποθέσεις αλλαγής και στο δεύτερο επίπεδο.
«Οι άνθρωποι αλλάζουν αν είναι ανοιχτοί σε πνευματικές αναζητήσεις που να υπερβαίνουν τη ρουτίνα της επιβίωσης. Οι άνθρωποι αλλάζουν αν το αποφασίσουν να είναι ανοιχτοί τις νέες εμπειρίες. Οι άνθρωποι αλλάζουν αν επιτρέπουν να τους αγγίξει η μυστική ομορφιά της φύσης, των ανθρώπων και του εαυτού τους. Οι άνθρωποι αλλάζουν αν μπορούν να αγαπούν όχι απλά με συναίσθημα, αλλά με ενσυναίσθηση» (Δ. Καραγιάννης, σελ. 12). Αυτή αλλαγή χρειάζεται «το συγκλονιστικό ΤΩΡΑ. Όχι αύριο» (σελ. 55)
Η επόμενη συνάντηση θα γίνει το Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2019, ώρα 4 το απόγευμα στην «Γωνιά» με θέμα «Το παρελθόν ως εμπόδιο στην αλλαγή».
