ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Ένα από τα συγκλονιστικότερα κείμενα της παγκόσμιας γραμματείας είναι ο λόγος του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα, στην Πνύκα. Αφού περιδιάβηκε την πόλη, είδε τους βωμούς και τους ιερούς τόπους των Αθηναίων, ο Απόστολος των εθνών διαπίστωσε την ύπαρξη του βωμού με την επιγραφή: “στον άγνωστο Θεό”. Πάνω σ’ αυτή την παρατήρηση δόμησε την ομιλία του. Αν την διαβάσει κάποιος στις “Πράξεις των Αποστόλων” της Καινής Διαθήκης (κεφάλαιο 17), θα διαπιστώσει πόσο άγνωστος παραμένει για πολλούς, ακόμη και σήμερα, ο Θεός του Αποστόλου Παύλου, ο Θεός της πίστης μας.
Άγνωστος είναι ο Θεός που δημιούργησε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν σ’ αυτόν σε εκείνους που πιστεύουν στην τύχη και όχι στην πρόνοια. Σε όσους πιστεύουν σε μια ανώτερη δύναμη και όχι σε έναν Θεό που νοιάζεται προσωπικά για τον καθέναν.
Άγνωστος είναι ο Θεός που δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς, ούτε υπηρετείται από ανθρώπινα χέρια σαν να’ χε ανάγκη, για όσους αναλαμβάνουν να γίνουν οι σωτήρες του Θεού, για όσους νομίζουν ότι θα πρέπει να επιβάλουν τα του Θεού με την βία στους ανθρώπους στο όνομα του Θεού.
Άγνωστος είναι ο Θεός που δημιούργησε από έναν άνθρωπο όλα τα έθνη των ανθρώπων, τους εγκατέστησε πάνω σ’ όλη τη γη και όρισε πόσον καιρό θα υπάρχουν και μέσα σε ποια σύνορα θα κατοικούν, για όσους πιστεύουν ότι είμαστε υπάρξεις που κυβερνιόμαστε μόνο από τα ένστικτα και τις επιθυμίες μας, ότι εμείς διαφεντεύουμε τη ζωή μας και σκοπός μας είναι να επιβληθούμε σε όλους τους άλλους, ότι οι συνάνθρωποί μας δεν είναι πλησίον κι αδέρφια μας, διότι τάχα εμείς είμαστε ανώτεροι από εκείνους.
Άγνωστος είναι ο Θεός που θέλησε να Τον αναζητούν και να προσπαθούν να Τον βρουν ψηλαφώντας στα σκοτάδια, αν και δεν βρίσκεται μακριά μας, για εκείνους που διαγράφουν την θρησκευτική πίστη από την δημόσια ζωή, που νομίζουν ότι μπορούν να ζούνε χωρίς νόημα Θεού, ότι θεός είναι μόνο ο εαυτός τους.
Άγνωστος είναι ο Θεός για εκείνους που έκαναν θεό τους το χρήμα, τα είδωλα, τις πέτρινες καρδιές, την φαντασία τους.
Άγνωστος είναι ο Θεός που ζητά μετάνοια από εμάς, αλλαγή ζωής δηλαδή, αγάπη, ταπείνωση συγχώρηση, για εκείνους που βλέπουν τον κόσμο με κριτήριο το δίκιο και το δικαίωμά τους, το εγώ δηλαδή που δεν κάνει στην άκρη, που δεν νιώθει ότι σφάλλει, που δεν χωρά μέσα στην Εκκλησία ως σώμα Χριστού, αλλά μετρά τη ζωή φαρισαϊκά.
Άγνωστος είναι ο Θεός που θα κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, για εκείνους που έχουν μάθει να κατακρίνουν τον άλλον διότι δεν είναι όπως τον θέλουν, που έχουν κόψει και ράψει τον Θεό στα μέτρα τους και δεν θέλουν να κάνουν ούτε ένα βηματάκι προς Αυτόν.
Άγνωστος είναι ο Θεός που αναστήθηκε από τους νεκρούς, για εκείνους που θέλουν τον άνθρωπο υποταγμένο στον χρόνο, που είναι βέβαιοι για το μεταθανάτιο μηδέν και τίποτα, που θεοποιούν μόνο την λογική τους, κι αυτή εκεί που τους συμφέρει.
Άγνωστος είναι ο Θεός που μας έχει αφήσει τη φωνή του μέσα από τους αγίους Του, μέσα από το κοίταγμά μας στα μάτια του διπλανού μας, που περιμένει με αγκαλιά ανοιχτή, όπως ο πατέρας το παιδί που δεν νιώθει την αγάπη.
Αυτού του άγνωστου Θεού πάντως “δική Του είμαστε και θα είμαστε γενιά”.
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην “Ορθόδοξη Αλήθεια”
στο φύλλο της Τετάρτης 28 Ιουνίου 2023
