«ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ‘Η ΜΠΑΜΠΑ ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙΣ» -ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
«ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ‘Η ΜΠΑΜΠΑ ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙΣ» -ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Με γενικό θέμα «24 ώρες στην ζωή της οικογένειας» συνεχίστηκαν το απόγευμα του Σαββάτου 24 Νοεμβρίου 2018 στην «Γωνιά» οι συνάξεις του κύκλου γονέων και νέων ζευγαριών της Ενορίας Αγίων Πάντων πόλεως.
Η τέταρτη σύναξη είχε ως θέμα της το «Μπαμπά μην τρέχεις». Αφορμή στάθηκε το ωραίο τραγούδι του Γιάννη Μηλιώκα.
Επισημάνθηκε ότι ο κάθε γονιός διαφυλάττει και ανασύρει στην μνήμη του εικόνες από την δική του παιδική ηλικία, από το πρότυπο που οι γονείς του αποτύπωσαν εντός του. Κάποτε υπάρχει μία γονεϊκή εξιδανίκευση. Το χτες το δικό μας ήταν ωραίο, μοναδικό, παρά τις όποιες δυσκολίες. Οι γονείς όμως δεν γνωρίζουμε να εξηγήσουμε την ποιότητα της σχέσης των δικών μας γονέων, την κάποτε αυστηρότητά τους έναντί μας, το χάσμα των γενεών.
Με αφορμή μάλιστα τον στίχο «ακόμα σαν ν’ ακούω την μαμά μου», συζητήθηκε το ερώτημα αν πρέπει να λειτουργούμε ως γονείς με βάση τα δικά μας πρότυπα. Επισημάνθηκε ότι η ευθύνη του να είσαι γονέας δικαιολογεί συμπεριφορές, όμως ο χαρακτήρας του καθενός αποτυπώνεται στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ως γονέας. Αν δεν υπήρχε αυτή η διαφοροποίηση, τότε όλοι οι γονείς θα λειτουργούσαν το ίδιο. Επομένως, χρειάζεται ως γονείς να απαντούμε συνεχώς στο ερώτημα: «σε τι διαφέρουμε από τους δικούς μας γονείς; πρέπει να διαφέρουμε ή δεν πειράζει να είμαστε ίδιοι;»
Η μνήμη της δικής μας ανατροφής, της αυθεντίας των γονέων μας, τους επαναφέρει συχνά από το παράθυρο. Ενώ έχουμε υποσχεθεί στον εαυτό μας ότι δεν θα κάνουμε τα λάθη των γονέων που μας κούρασαν, εντούτοις νιώθουμε πιο ασφαλείς στο να μιμούμαστε το εντός μας εντυπωμένο πρότυπό τους. Έτσι λειτουργούμε αντιφατικά. Από την μια δεν θέλουμε να τους αντιγράψουμε, από την άλλη πιάνουμε τους εαυτούς μας να αντιδρούν με τον τον δικό τους τρόπο διότι λειτουργεί εξ αυτομάτου.
Έτσι υπεισέρχεται ένα ακόμη ερώτημα: «έχουμε συγχωρέσει τους γονείς μας για ό,τι δεν μας άρεσε επάνω τους;». Οι ίδιοι έκαναν την αυτοκριτική τους ή ντράπηκαν ή δεν θέλησαν από εγωισμό να εκφράσουν την μετάνοιά τους; Ή μήπως θεώρησαν ότι ο τρόπος που μας μεγάλωσαν ήταν ο ενδεδειγμένος και ότι τα όποια λάθη δικαιολογούνται;
Η αδυναμία συγχώρεσης επαναφέρει τραύματα της παιδικής ηλικίας. Μόνο η αγάπη που γεννιέται μέσα από την σχέση με τον Θεό τελικά μπορεί να μας βοηθήσει να διαφοροποιηθούμε από τους γονείς μας συγχωρώντας τους για ό,τι δεν ήταν καλό, αλλά και αποδεχόμενοι εν ταπεινώσει τις προθέσεις τους, όταν με βάση αυτές μπορέσαμε να χτίσουμε προσωπικότητα με αξίες και τρόπους πολύτιμους για τον δικό μας αγώνα.
Το «μπαμπά μην τρέχεις» δεν είναι τελικά μόνο μία προτροπή έγνοιας για την ασφάλεια των παιδιών, αλλά και μία υπόμνηση στους γονείς να κάνουν την αυτοκριτική τους, προκειμένου να μην χαθούν οι στιγμές οι οποίες κάνουν την σχέση γονέα και παιδιού αληθινά δημιουργική. Αλλιώς, με το τρέξιμο μένουν πληγές, στις οποίες φαινομενικά δεν δίνουμε σημασία, αλλά μας ταλαιπωρούν!
Η επόμενη συνάντηση θα γίνει το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018, ώρα 4 το απόγευμα στην «Γωνιά» με θέμα «Χριστούγεννα πάντα τσακωνόμαστε».
