ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΣΥΧΝΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ
ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΣΥΧΝΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ -ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Με γενικό θέμα «Αλλάζει ο άνθρωπος; Αλλάζουμε στην οικογένεια; Αλλάζουμε την οικογένεια;» συνεχίστηκαν το απόγευμα του Σαββάτου 23 Νοεμβρίου 2019 στην «Γωνιά» οι συνάξεις του κύκλου γονέων και νέων ζευγαριών της Ενορίας Αγίων Πάντων πόλεως. Αφορμή για τις συναντήσεις είναι κείμενα από το τελευταίο βιβλίο του ψυχιάτρου και οικογενειακού θεραπευτή Δημήτρη Καραγιάννη με τίτλο: « Αλλάζει ο άνθρωπος;»
Η τέταρτη σύναξη είχε ως θέμα της το «Δεν αλλάζει ο άνθρωπος όταν…». Επισημάνθηκε ότι μία από τις δυσκολίες στην πορεία της οικογένειας είναι οι ρόλοι τους οποίους αναλαμβάνουμε: π.χ. η γυναίκα είναι σύζυγος, μητέρα, κόρη, πεθερά, εργαζόμενη, ερωμένη κτλ. Το ερώτημα είναι αν ταυτιζόμαστε με όλους τους ρόλους μας ή με κάποιους από αυτούς, με αποτέλεσμα να παραμελούμε κάποιους άλλους. Οι ρόλοι έχουν να κάνουν με το πόσο αγαπούμε ή και χαιρόμαστε αυτό που αναλαμβάνουμε να ζήσουμε ή να υποδυθούμε. Αν συμβαίνει αυτό, τότε οι ρόλοι είναι βάση για να χαρούμε την σχέση. Αν όμως οι ρόλοι εμπεριέχουν μόνο το στοιχείο του αναγκαστικού και όχι της αγάπης και της χαράς, τότε μπορούν να γίνουν αφορμές προσποίησης, θυματοποίησης, στασιμότητας. Η αλλαγή θέλει ταπείνωση και επίγνωση του τι αληθινά έχει σημασία για μας και όχι απαραίτητα προσμονή από τον άλλον να αλλάξει.
Άλλες δυσκολίες στην αλλαγή εμφανίζονται όταν οι άνθρωποι έχουν ως βάση μας την συνήθεια και το βόλεμα. Η ρουτίνα, ιδίως όταν δεν την εκφράζουμε ως παράπονο ή δεν συνειδητοποιούμε ότι κάποτε μπορεί να «πνίξει» την ομορφιά και την έκπληξη της σχέσης, είναι πρόβλημα, καθώς δεν μας επιτρέπει να χαρούμε διαφορετικές στιγμές ή, ακόμη καλύτερα, να τις παραγάγουμε, καθώς αποκτούμε τη αίσθηση ότι ο άλλος δεν το έχει ανάγκη ή δεν το θέλει. Γι’ αυτό χρειάζεται ειλικρινής επικοινωνία. Να μιλούμε για ό,τι τελματώνει την οικογενειακή μας πορεία, για ό,τι κάνει την σχέση μία επαναλαμβανόμενη πληκτική διαδικασία. Συχνά ο άλλος δεν το έχει αντιληφθεί, ιδίως αν η καθημερινότητά του είναι βολεμένη.
Τέλος, έγινε συζήτηση για το κλείσιμο στον εαυτό μας και για την αναποφασιστικότητα, που πολλές φορές μας καθιστά όμηρους της αντίληψης ότι τίποτε δεν αλλάζει, ακριβώς διότι δεν θέλουμε να τολμήσουμε να αλλάξουμε ούτε οι ίδιοι ούτε η ζωή μας.
Η ταπείνωση και η προσφορά είναι από μόνες τους αλλαγές και η Εκκλησία συστήνει στο ζευγάρι να μην παρασύρεται από ένα αίσθημα αυτάρκειας, αλλά να μοιράζεται τους προβληματισμούς του ενός και για τον χαρακτήρα και για τον τρόπο σκέψης του άλλου, προκειμένου η σχέση να κρατηθεί ζωντανή!
Η επόμενη συνάντηση θα γίνει το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2019, ώρα 4 το απόγευμα στην «Γωνιά» με θέμα «Η αλλαγή του άλλου: μια ουτοπία;».
