ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕΓΑ ΣΑΒΒΑΤΟ
Είναι μία θύρα στα μάτια κάθε νεκρού
με καίει τρόμος απ᾿ την ηλικία
των λουλουδιών έτσι γρήγορα που φεύγουν
έτσι γρήγορα είναι μια θύρα βαμμένη με τη σιωπή
κι ο θάνατος μονόλιθος.
Κράζει τ᾿ αηδόνι μαύρος κόρακας και θέλει τη φωνή του
μα δεν έχει γλώσσα η δεύτερη ζωή μας. Καλή νύχτα,
που λέει ο θεατρίνος ή ο ψευδοσκότεινος, δεν υπάρχει
κι ούτε νύχτα κακή κι ακόμη ούτε νύχτα
είναι μονάχα το Δεν το Μη και τ᾿ Όχι σαν καρπός
του δέντρου με τ᾿ όνομα Εγώ και τ᾿ άλλο τ᾿ όνομα Ταξιδεύω
κι όλα τα λόγια μας εδώ…
Και χωρίζουμε σε φως και σκοτάδι το Ένα.
(Νίκος Καρούζος, «Είσοδος»)
Θύρα της Παράδεισος τα μάτια Του που σφάλισαν. Θύρα της αγάπης που ανατέλλει συγγνώμη από τον τάφο. Θύρα αρωμάτων και μύρων, που μέσα στην σιωπή και το σκοτάδι του θανάτου, αφήνει να διαφαίνεται η ελπίδα: «Αναστήσομαι,μη εποδύρου»! Θέλει την φωνή του αηδονιού ο μαύρος κόρακας του Άδη. Δεν υπάρχει όμως ούτε καλή ούτε κακή νύχτα. Δεν υπάρχει νύχτα καν, γι’ αυτούς που πιστεόυν στο Φως. Το δικό Του. το ανέσπερο. Γι’ αυτούς που είναι έτοιμοι να αφήσουν στην άκρη τα «Δεν», τα «Μη», τα «Όχι» του δέντρου του Εγώ. Γι’ αυτούς που ετοιμάζονται να ταξιδέψουν με ένα άλλο όνομα. Αυτό του ρήματος που ξεκινά από Α και τελειώνει στο Ω. Αυτό που μας ανοίγει τον δρόμο να πάψουμε να χωρίζουμε τον Ένα σε φως και σκοτάδι. Γιατί γλυκιά είναι η ζωή μόνο και Εκείνος είναι η οδός και η αλήθεια και η ζωή.
Πρόσκαιρος ο οδυρμός του θανάτου. Όμως δεν θα πάψει Εκείνος να μας ρωτά: παραμένουμε τυφλοί και σκοτισμένοι μπροστά Του ή βλέπουμε την θυσία Του για μας;
Ναι, στα σφαλισμένα μάτια Του ανοίγει η θύρα της ζωής! Θα την διαβούμε;
π. Θ.Μ.
15 Απριλίου 2017
