ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΑΠΑΤΣΩΝΗ 6 – ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
“Σε μας λαχαίνει να τονίζουμε
με γεγονυία φωνή κι ασματικά το
‘θάνατος φρούδος ώφθη’, και ποιος θα τόλεγε,
λίγες ώρες πρωτύτερα, τότε που σχίζετο
το Καταπέτασμα και τα Ξαφτέρυγα συνοφρυούντο.
Όχι, δε φεύγουμε κι εμείς, ένας ένας,
δε θα μαυρίσει ο κόσμος τούτος ολοτελώς,
δε θ’ αποτραβηχθούμε στους Κυπαρισσώνες»
(«Εις ήχον αναστάσιμον»)
Όχι, δεν θα φύγουμε νικημένοι από τον θάνατο! Όπως κι Εκείνος πιστεύουμε και ζούμε την Ανάσταση! Όλα είναι εναντίον μας! Μα αν Εκείνον δίωξαν, εμάς δεν θα μας διώξουν; Αν για Εκείνον ζητούσαν αποδείξεις παντοδυναμίας πάνω στον Σταυρό, από εμάς δε θα ζητούσαν αποδείξεις ότι υπάρχει, ότι κάνει θαύματα, ότι γιατρεύει, ότι δίνει νόημα, ότι αγαπά;
Στον τάφο όλες οι αποδείξεις μοιάζουν κούφια λόγια.
Στην ανάσταση όμως όλα τα λόγια ξαναποκτούν το νόημά τους. Σαν τον πελεκάνο τρύπησες την πλευρά σου και με το αίμα Σου μας έδωσες ζωή! Η ποίηση γίνεται ζωή! Τα δάκρυα γίνονται χαρά! Η αδικία γίνεται ταπείνωση και ελπίδα! Η αγάπη νικά!
Δεν θα αποτραβηχτούμε. Μαζί Του θα συναναστηθούμε!
π. Θ.
17 Απριλίου 2020
Μεγάλη Παρασκευή
