«ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΩ» – ΤΟ ΔΕΚΑΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Με αφόρμηση από το βιβλίο του γέροντος Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας» (εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ) συνεχίστηκαν το απόγευμα του Σαββάτου 17 Φεβρουαρίου 2018 στην «Γωνιά» οι συνάξεις του κύκλου γονέων και νέων ζευγαριών της Ενορίας Αγίων Πάντων πόλεως.
Η δέκατη σύναξη είχε ως θέμα της το «Δεν έχω χρόνο να προσευχηθώ». Ο γέροντας Θαδδαίος αναφέρει ότι «ο Κύριος μάς ακούει ακούραστα να παραπονιόμαστε όλη την ώρα. Έχει κουραστεί να μας βλέπει να αμαρτάνουμε, αλλά όχι να μας βλέπει να στρεφόμαστε προς το πρόσωπό Του για βοήθεια. Χρειάζεται όμως να μην παπαγαλίζουμε την προσευχή, αλλά να καταβάλλουμε μεγάλη προσοχή στις λέξεις της προσευχής που διαβάζουμε. Οι Άγιοι Πατέρες λένε ότι υπάρχουν μόνο τέσσερα πράγματα που μπορούμε να σκεφτόμαστε κατά την ώρα της προσευχής, όχι ακριβώς να τα σκεπτόμαστε, αλλά να τα έχουμε κατά νου. Αυτά είναι ο θάνατος, η εσχάτη κρίση, ο παράδεισος και η κόλαση».
Τα τέσσερα αυτά στοιχεία μας υποδεικνύουν ποιο πρέπει να είναι το βαθύτερο νόημα της προσευχής μας. Ο θάνατος μας υποδεικνύει ότι έχουμε όρια, όχι μόνο χρόνου, αλλά και δυνατοτήτων στην ζωή μας. Η εσχάτη κρίση ότι όλα είναι του Θεού και Εκείνος βάζει την τελική πινελιά στα γεγονότα, τις επιδιώξεις, τα όνειρα της ζωής μας. Ο Παράδεισος να μας θυμίζει την αγάπη που καλούμαστε να δείξουμε στην ζωή μας για να είμαστε στο φως του Θεού. Η κόλαση το σκοτάδι της μοναξιάς. Πόσο λιγότερο μόνοι μείναμε την ημέρα που προσευχόμαστε, πόσο λιγότερο μόνους χάρις στην αγάπη κάναμε τους άλλους.
Άρα, όταν ισχυριζόμαστε ότι δεν έχουμε χρόνο να προσευχηθούμε, δείχνουμε ότι δεν θεωρούμε την προσευχή πρώτης προτεραιότητας κίνηση στην ζωή μας, αλλά κίνηση συνήθειας ή ανάγκης. Όμως αν θυμόμαστε αυτά τα τέσσερα στοιχεία, καταλαβαίνουμε ότι του Θεού εσμέν. Καταλαβαίνουμε ότι τίποτε δεν έχει νόημα, αν ο Θεός δεν είναι στην ζωή μας, αν δεν μιλάμε στον Θεό για μας και τους οικείους μας, αλλά και δεν αφήνουμε τον Θεό να μιλήσει και σε μας και σε εκείνους.
Καλό είναι το πρωί και το βράδυ να θυμόμαστε με το ξύπνημα και τον ύπνο τα τέσσερα στοιχεία. Να δοξάζουμε τον Θεό για την ζωή που μας έδωσε και να Τον παρακαλούμε να δίνει την φώτισή του και σε μας και στους οικείους μας, αλλά και σε όλη την ανθρωπότητα. Αυτή η προσευχή είναι σημαντική, γιατί είναι πορεία αγάπης.
Η προσευχή δεν στηρίζεται στην αποτελεσματικότητα. Στην αμεσότητα ικανοποίησης των αιτημάτων μας, αλλά στην παιδικότητα ,μας. Στην σχέση με τον Θεό ως Πατέρα. Δεν είναι θέμα αυτοδικαίωσης, αλλά άφεσης της καρδιάς μας στον Χριστό. Αναγνώρισης των αμαρτιών μας, μετάνοιας, αφετηρίας νέου αγώνα.
Ας μην ξεχνούμε ότι κάθε έργο αγάπης είναι προσευχή, επομένως και η ίδια η οικογενειακή μας ζωή. Μπορούμε να προσευχόμαστε ιδιαιτέρως όταν προσφέρουμε στην οικογένεια, στις εργασίες του σπιτιού, να μαθαίνουμε στα παιδιά μας να ελπίζουν στον Θεό και να το δείχνουν. Ταυτόχρονα, μπορούμε όταν εκκλησιαζόμαστε, εκτός από τα τέσσερα στοιχεία, να ζητούμε απο τον Θεό να μας βοηθά να ενωνόμαστε καρδιακά με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας με όλους, αφού παλέψουμε να τους συγχωρέσουμε.
Η προσευχή είναι πολύτιμο δώρο και βήμα ζωής. Αντί να θέλουμε να επιβάλουμε αυτό που πιστεύουμε στον/στην σύζυγό μας ή στα παιδιά μας, ας μιλάμε και ας αφήνουμε τον Θεό να μιλήσει.
Η επόμενη συνάντηση θα γίνει το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018, ώρα 4 το απόγευμα, στην «Γωνιά», με θέμα «να αφήσουμε για λίγο ό,τι μας αρέσει και να στραφούμε στην αγάπη».
Άλλα άρθρα
