«ΔΕΝ Μ’ ΑΚΟΥΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΣΥ»-
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Με αφόρμηση από το βιβλίο του γέροντος Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα «Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας» (εκδόσεις ΕΝ ΠΛΩ) συνεχίστηκαν το απόγευμα του Σαββάτου 21 Οκτωβρίου 2017 στην «Γωνιά» οι συνάξεις του κύκλου γονέων και νέων ζευγαριών της Ενορίας Αγίων Πάντων πόλεως.
Η δεύτερη σύναξη είχε ως θέμα της το «Δεν μ’ ακούνε τα παιδιά μου αλλά ούτε κι εσύ». Ο γέροντας Θαδδαίος αναφέρει ότι «ένα παιδί πρέπει να διδαχτεί την υπακοή, ιδίως πριν τα πέντε χρόνια του, διότι σ’ αυτή την ηλικία είναι που διαμορφώνεται ο χαρακτήρας ενός παιδιού. Έτσι, τα ίχνη της διαπαιδαγώγησης του χαρακτήρα του παραμένουν παραμένουν για το απόλυτο της ζωής του.
Οι γονείς θα πρέπει να διδάσκουν τα παιδιά τους απόλυτη υπακοή σ’ αυτή την περίοδο της ζωής τους». Στην εποχή μας η δημοκρατικότητα της αγωγής έχει οδηγήσει στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, του φόβου για την υπακοή, κάτι που οδηγεί σε παιδιά χωρίς πειθαρχία στην ζωή τους και χωρίς διάθεση να υποχωρήσουν στο θέλημά τους.
Με αφορμή αυτόν τον λόγο έγινε συζήτηση στο γιατί τα παιδιά μας δεν μας ακούνε. Τονίστηκε ότι τα παιδιά μας μοιάζουν ως προς τον χαρακτήρα, ως προς τον τρόπο πρόσληψης των εμπειριών, ως προς την αντιδραστικότητα. Γεμίζουν θυμό όταν μας βλέπουν άλλα να λέμε και άλλα να κάνουμε. Όταν επενδύουμε στο να τα υποχρεώσουμε να κάνουν το θέλημά μας, στην ουσία αγχωνόμαστε και είτε γινόμαστε υπερπροστατευτικοί κάνοντάς τα να πιστέψουν ότι από μόνα τους δεν μπορούν, είτε τα κάνουμε να στενοχωριούνται διότι δεν μπορούν να έχουν την ελευθερία που αισθάνονται ότι τους ανήκει.
«Η πολλή προσοχή κάνει τα παιδιά ευερέθιστα».
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αδιαφορούμε γι’ αυτά ή να μην βάζουμε όρια. Όμως χρειάζεται να βλέπουμε και τη δική τους προσωπικότητα και με πίστη στον Θεό να προχωρούμε.
Οι γονείς δεν πρέπει να προβάλλουμε ένα προσωπείο τελειότητας και να νομίζουμε ότι σε όλα είμαστε εντάξει. Να αφηνόμαστε να δείχνουμε ταπεινοί στις ήττες μας και να μην απαιτούμε από τα παιδιά μας να νικούν για να τα αγαπήσουμε, αλλά να συγκαταβαίνουμε στις ήττες τους, προσπαθώντας να τα βοηθήσουμε να πατάνε στα πόδια τους.
Στο ζευγάρι δεν ακούει ο ένας τον άλλον λόγω της εξουσιαστικότητας και του αταπείνωτου φρονήματος. Χρειάζεται αγάπη και σεβασμός στον άλλον, προκειμένου να ενισχύεται ο διάλογος στην σχέση.
Η προσευχή και η πίστη κάνουν την καρδιά μας δεκτική στο πρόσωπο του άλλου, είτε είναι μικρός είτε μεγάλος και βεβαίως η διάθεσή μας πρώτα να ακούσουμε και μετά να ακουστούμε, ακόμη κι αν αυτό δεν φέρνει άμεσα αποτελέσματα.
Η επόμενη συνάντηση θα γίνει το Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017, ώρα 4 το απόγευμα στην «Γωνιά» με θέμα «να σηκώνω τα πάντα και να συγχωρώ τα πάντα;».
